Terugblik op de WJD

Van Den Haag naar Echternach, naar Koblenz, naar Marburg, naar Eichstätt, naar Praag, naar Kielce en uiteindelijk Krakow. We hebben verschillende kerken bezocht, elke dag de Eucharistie samen gevierd en naar het concentratiekamp van Dachau geweest.
Heel veel dingen hebben een indruk op mij gemaakt. Maar het meest gedenkwaardig was het moment dat de reis voor mij een echte betekenis kreeg.
De eerste dag in Kielce hebben we twee kapellen en een kathedraal bezocht. Aan het eind van dezelfde dag hebben we de Eucharistie gevierd in een voetbalstadion samen met andere landen (die ook in Kielce verbleven). Bijzonder was dat ik 3x op dezelfde dag de aanbidding van de Allerheiligste heb meegemaakt.
Bij de 3de keer heb ik Jezus gevraagd: “Wat is de reden dat ik Jou zo vaak op dezelfde dag zag?”. Dezelfde avond heb ik een antwoord gekregen. Het was niet een antwoord waarop ik zat te wachten, het was pijnlijk. Maar op hetzelfde moment heb ik geleerd dat ik barmhartig moet zijn…..ondanks alles. Dus daarna, heb ik keihard mijn best gedaan om barmhartig te zijn tegen iedereen. Elke dag was een test.
Op de laatste dag in Kielce, zei iemand tegen mij: “Jij bent barmhartigheid. Zorg ervoor dat het zo blijft. De afgelopen dagen heb ik jou niet leren kennen, maar ik heb geleerd om jou lief te hebben.”
Missie volbracht. Ik zal deze woorden elke dag in mijn hart dragen!
Mariogenia (25 jaar)

De woorden waarmee ik mijn WJD-reis kan omschrijven zijn heftig, liefde, genieten, impuls, speciaal, open. ‘Heftig’ is voor mij zelf, want ik vind het soms heel moeilijk om naar vreemde open te stellen. ‘Liefde’ dat betekent voor mij alle vriendschappen die ik gemaakt tijdens de WJD. Het woord ‘genieten’ staat voor de ervaring. ‘Impuls’ is voor het woord energie. Die energie die ik heb gekregen van deze reis. Het wordt ‘speciaal’ betekent voor mij de ontmoeting van zoveel verschillende culturen tijdens de WJD. ‘Open’ staat voor mijn gastgezin. Wij werden door dit gezin opgenomen als familie.
De WJD had ik echt niet willen missen. Het heeft veel los gemaakt, bijvoorbeeld dat je moet open staan voor je medemens. De belevenissen van de reis deden ook veel met me, de band met de reisgenoten is zo speciaal dat ik gewoon huilend afscheid van iedereen nam. Dat komt ook door dat je 2,5 week met elkaar onderweg bent geweest. In 2,5 week bouw je mooie vriendschappen op. Die vriendschappen zijn nu ook heel dierbaar voor mij geworden, want ik kan nu altijd iemand opbellen of appen waar ik mee kan praten en die persoon luistert dan. Ik ben heel dankbaar dat ik met deze reis mee ben geweest. Zonder deze reis was ik nooit zo dicht bij me zelf gekomen en ook niet zo dicht bij God. Thanks.
Martine Straathof (19 jaar)

Maandag 25 juli kwamen we eind van de middag aan in Krakau. Het “WJD-gevoel” werd steeds groter. Dinsdag hadden we de openingsviering met alle jongeren over de hele wereld. Ik was er stil van geworden. Dat we met zoveel jongeren het geloof vieren. In de stad was er veel vreugde en feest.
De viering met de paus was erg mooi en indrukwekkend, ik heb er echt van genoten. Ik vond het een mooie, coole, toffe reis. Ik raad het zeker aan om de volgende keer mee te gaan naar Panama
Sander Emmerink (21 jaar)