Dag 12 Donderdag 28 juli

Krakau bruist van leven deze dagen. Ik denk dat de bewoners van de stad niet weten wat ze meemaken. Vandaag regent het beetje. De gekleurde regenponcho’s worden weer tevoorschijn gehaald en zo lopen hordes met mensen lopend en zingend met grote vlaggen door de straten heen. Apart hoe vermoeidheid en het weer toch de vreugde niet minder doen zijn. De sfeer die in de stad hangt, is maar op één manier uit te leggen: God is hier! Hij is hier aanwezig onder ons. Honderdtachtig landen nemen deel en al die verschillen in cultuur en taal doen toch teniet aan wat we gemeen hebben: ons geloof in God, die een barmhartige Vader is en ieder van ons liefheeft.
Vandaag kwam de paus op het veld aan. Zijn woorden waren simpel en toch diep: Jongeren bezitten een bijzondere kracht. Ze hebben energie, ze hebben ergens passie voor en maken hun dromen waar. Dat is typerend voor jongeren. Laten we ook echt zo zijn. Jullie kunnen dingen veranderen. Wees geen jongere die met vervroegd pensioen gaat of het al opgeeft nog voor hij ergens aan begonnen is. Nee… leef het volle leven, een leven dat Jezus ons wil geven. Zijn genade, zijn barmhartigheid brengt dat we grote dingen kunnen doen. En die barmhartigheid zal niemand ons ooit af kunnen nemen.
Zr. Virgo Lucis (24 jaar)

In het dagelijks leven is iedereen druk met allerlei beslommeringen. Op een pelgrimstocht, als de WJD, leren we echter stil te staan bij onszelf, elkaar en God. Vandaag hebben we de paus verwelkomd in een grootse viering, waar het evangelie werd gelezen van de ontmoeting tussen Maria, Martha en Jezus. Martha bleef maar bezig met het serveren van eten en drinken, terwijl Maria niet hielp en aan de voeten van Jezus naar hem luisterde. Bij dit verhaal zou ik denken dat Maria fout zit en Martha moet gaan helpen. De paus liet ons echter anders inzien; volgens hem moeten we eens wat vaker stil staan en de tijd nemen om naar Jezus te luisteren. “God is liefde””, zo zei Mgr. Mutsaerts vanmorgen in de catechese. Als we gelukkig willen zijn, hebben we Zijn liefde nodig. Zowel de paus als de bisschop deelden beide vandaag dus een goede boodschap; liefde is het belangrijkst in ons leven en Jezus helpt ons dit te bereiken. Als iedereen dit na de WJD mee zou nemen zijn eigen leven vol beslommeringen in, zou de wereld er een stukje mooier uit zien! Zoals Mgr. Mutsaerts al zei: “Je kunt het verschil maken!”.
Marjolein van der Kroef (22 jaar)

De catechese van Mgr. Mutsaers maakte vanmorgen duidelijk dat oprechte vergeving mensen kan vrijmaken van de zware belasting van schuld. Natuurlijk is het een hoge drempel om in gesprek met een priester te bekennen dat je verkeerde beslissingen hebt genomen, maar wanneer die stap eenmaal gezet is, komt er ruimte voor een nieuwe start. Het sacrament van verzoening geeft ruimte voor een nieuw begin. De catechese gaf een goede impuls voor het groepsgesprek dat erop volgde in de deelgroep. Het gesprek ging over het kompas voor je leven. Als je de richting van dat kompas loslaat, dan komen alle onderdelen van je leven los van elkaar te staan en dan verdwijnt de eenheid van je leven. Het sacrament van verzoening helpt om die eenheid te herstellen.
Tijdens de eucharistie ging Mgr. Woorts daarop verder in met het verhaal van de verloren zoon. Hij legde dit uit aan de hand van het schilderij van Rembrandt. Hij nodigde de jongeren uit om open te staan voor de vergevende omarming van God.
De middag stond in het teken van de ontvangst van paus Franciscus op het veld. De stad was vol rode, gele en blauwe poncho's en vlaggen van alle mogelijke landen. De jongeren trokken naar het park Blonia, waar de paus met de tram aankwam. De paus nodigde de jongeren uit om niet te snel de handdoek in de ring gooien maar om open en aandachtig te zij voor wat op hun pad komt. Er gaat veel energie en talent verloren bij jongeren die zich laten verleiden door nutteloze bezigheden. De jeugd heeft veel meer mogelijkheden: barmhartigheid heeft een jeugdig gezicht, riep de paus uit.
Een mooie en ietwat regenachtige dag is zo tot een einde gekomen met een enthousiaste menigte jongeren: hoop voor de toekomst! Dat kunnen we als katholieken stellen tegenover de angst voor het geweld!
Pastor Ad vd Helm

Vandaag had ik de eer om de Nederlandse vlag te mogen dragen bij de verwelkoming van de Paus. Al vroeg in de ochtend werd ik verwacht om te oefenen om de vlag binnen te dragen tijdens de openingsceremonie. Ondanks dat vanwege de vele veiligheidsmaatregelen het lang duurde tot ik op de betreffende locatie kwam, was de sfeer onder de vlaggendragers zeer goed. Het was dan ook zeer inspirerend om gelovige jongeren vanuit de hele wereld te spreken, op de foto te gaan en te leren over hun cultuur. De gebondenheid met andere jongeren die ik de afgelopen dagen al ervoer kwam ook vandaag weer tot uiting. Na deze mooie ontmoeting begon iets na zessen de ceremonie. Hoewel het voor mij de tweede keer was dat ik de paus zag raakte het mij wederom om hem van ongeveer twintig meter te kunnen aanschouwen aan het begin van de ceremonie. Om vervolgens van dicht bij de gehele verwelkoming bij te mogen wonen als Nederlandse vertegenwoordiger is een bijzondere ervaring die ik de rest van mijn leven mee zal dragen. Ondanks dat de kerk onder druk staat in Nederland is de kerk wereldwijd nog steeds groot en vol vreugde en ik ben zeer dankbaar dat ik dit van zo dichtbij heb mogen meemaken.
Martijn de Waal (21 jaar)