Dag 16/17 de allerlaatste dag + terugblik WJD

Vandaag was het al weer de laatste dag van de indrukwekkende WJD reis in Polen. ’s Morgens vroeg gingen de wekkers al vroeg af om alle spullen in te pakken. Na het ontbijt was er de mogelijkheid om samen met je deelgroep de afgelopen twee weken af te sluiten. Sommige deelgroepen deden dit door middel van een gesprek met elkaar. Andere deelgroepen deden dit door gezellig met elkaar te lunchen. Na de lunch was het tijd om naar de catechese locatie te gaan om daar de mis te vieren. Na deze viering waarin veel samenhorigheid te voelen was, was het tijd om bijna weg te gaan. Maar wij gingen niet weg zonder de school te bedanken. De mensen die het mogelijk hadden gemaakt dat wij in de school konden slapen kregen een klein cadeautje als dank. Daarna was het toch echt tijd om de bus in te gaan. In bussen was er niks van de vermoeidheid te merken. De sfeer in de bussen zat er goed in. Na een lange busreis van ongeveer 16 uur kwamen wij aan bij het Kyocera stadion. Hier stonden familie en vrienden op ons te wachten. Er werd afscheid genomen van elkaar, waarna iedereen vervolgens met een gezegend gevoel naar huis keerde.
Ik heb de WJD in Krakau als heel bijzonder en mooi mogen ervaren. Het was de eerste keer dat ik mee ging met de WJD. Ik vond het voorprogramma ook een hele mooie aansluiting op de WJD. In het voorprogramma hebben wij mooie verhalen gehoord over heilige die hun barmhartigheid toonde tegenover de medemens. Hier kunnen wij veel van leren. Ik ben door de WJD wel gegroeid in mijn geloof. Ik heb mogen horen hoe andere hun geloof ervaren. Dit was voor mij heel leerzaam. Ook hebben de mooie vieringen, preken en de vele jongeren om mij heen mij meer kracht gegeven om te blijven geloven.
Esther van Berkel (19 jaar)


Aan het einde van de reis kunnen we terugblikken op de reis. Alle plaatsen waar we zijn geweest, alle ervaringen die we hebben opgedaan. Enkele deelnemers vertellen over een bijzonder moment deze reis.


Tijdens deze WJD heb ik mijzelf als doel gesteld om mijn relatie met God te versterken en nieuwe mensen te ontmoeten. De WJD heb ik ervaren als geloofsfeest en ik heb veel leuke mensen ontmoet. Wat mij geraakt heeft tijdens deze reis zijn de gesprekken met medepelgrims over de zin- en betekenis van het leven en waar God in ons leven een rol speelt. Ook heeft de paus mij geraakt met zijn toespraak tijdens de avondwake. Volgens hem kunnen wij onze toekomst zelf bepalen door onze dromen na te jagen en dat daarvoor moeten wij door proactief zijn en niet lui op de bank hangen. Paus Franciscus wil liever dat wij onze dromen navolgen dan dat wij ‘couchpotatoes’ zijn. Deze woorden van de paus zal ik meenemen in mijn dagelijks leven. Met mijn talenten zal ik Gods woord handen en voeten willen geven; door bijvoorbeeld een luisterend oor te zijn voor mensen die verdriet hebben.
Johnny Tran (25 jaar)

Avond van barmhartigheid
Tijdens mijn studie (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) leer ik, soms licht geforceerd, om geïnteresseerd over te komen. Zo moeten we vragen stellen als: “Wat doet het met je, kun je er meer over vertellen.” Die vragen doen mij vaak dan ook niet zo veel meer. Er is veel voor nodig om me gezien en gehoord te voelen. Daardoor kan het leven soms eenzaam voelen.
Het is avond en om me heen zitten reisgenoten, voorin de kerk is God en Hij kijkt hoe ik me in eerste instantie ongemakkelijk voel. Zo lang stilzitten, dat kan ik niet. De reis is nog niet zo lang bezig en ik ben niet zo goed in bidden zoals iedereen het lijkt te kunnen.
Uiteindelijk besluit ik te gaan biechten, eigenlijk besluiten God en ik een beetje samen dat het goed is. Tijdens de biecht luistert God, de priester voelt als het ware als een boodschapper. Geen geforceerde vragen als: “Wat doet het met je, kun je er meer over vertellen,” nee.. God werkt niet zo. Hij zei andere dingen en keek me aan.
Daar gaat het om, dat moment, even zijn met Diegene waar het om gaat. Weg uit dagelijkse bezigheden die soms zo groot lijken te zijn, even een stukje hemel zien, eventjes alvast samen met God zijn. Na de biecht mag dat stukje hemel nog uitgebreid worden door de aanbidding.
Lidwine Tax (22 jaar)

Slotweekend
Door mijn eerdere WJD in Madrid was ik voorbereid op de drukte, chaos en gezelligheid van de Wereld Jongeren Dagen. Ook het hebben van een super leuke deelgroep was erg fijn. De groep trok gedurende de reis goed met elkaar op wat de reis nog gezelliger maakte. Toch kan je denk ik niet voorbereid zijn om op het podium te zitten, als vertegenwoordiging van Nederland, vlak bij Paus Franciscus.
Samen met mijn deelgroep liep ik op weg naar het veld ‘campus misericordiae’. Onderweg werd het steeds drukker en ondanks het warme weer konden we het tempo goed vasthouden. Bij het afhaalpunt voor de maaltijden stond er echter een gigantische rij, waardoor ik met twee andere ben doorgelopen om op tijd bij de Paus te komen. Want je komt niet zomaar bij de paus in de buurt, dat gaat samen met heel wat controles en geduld.
Alle moeite om op tijd te komen was het dubbel en dwars waard. Samen met Lorraine heb ik een schitterende avond mogen beleven op het podium met de paus en aanbidding van het Aller Heiligste. Een gebeurtenis waarvan we nu nog aan het stralen zijn.
Rowy van Dijk (21 jaar)