Dag 14 Pelgrimstocht naar Campus Misericordiae
Door: Susan, Rita
30 Juli 2016 | Polen, Krakau
De lange tocht bracht ons bij een prachtig eindpunt, het veld waar we die avond zouden waken, slapen, aanbidden, zingen, lachen, bidden, kletsen en stil zijn. Rond 19:00 begon een heel intiem programma. De paus sprak tot ons ‘ Word uitgedaagd, jij kan iets beteken voor de wereld, God verwacht iets van jou’. De sfeer van deze avond was erg mooi en kwetsbaar. Er waren indrukwekkende getuigenissen van jongeren uit landen waar Christenen vervolgd worden. Ook was er tijd voor aanbidding. Iedereen kreeg een kaarsje uitgereikt. Overal waar je keek zag je een warme gloed van licht. Iets wat de sfeer van deze avond eigenlijk samenvat. Wat ook heel bijzonder was, was dat je met zo veel mensen stil kunt zijn. Maar het contrast was groot toen de muziek begon. Zoals iedereen stil kan zijn, kan ook iedereen goed meezingen met de liedjes die na de aanbidding allemaal nog werden gespeeld. Het was onbeschrijfelijk.
Susan Bouwmeester (21 jaar)
Deze ochtend zijn we begonnen met een mooie viering om 9.30 uur in de kerk waarbij Mgr. van den Hende preekte en hoofdcelebrant was. De preek benadrukte ons samen zijn nu als groep jonge Nederlanders. Als we in Nederland terug zijn, zien we weinig -in elk geval minder-jongeren die in de kerk komen, die met geloof bezig zijn. En dan gaat het erom dat we ook dan moeten blijven getuigen door de daden van barmhartigheid te doen en een netwerk van liefde te vormen. We werden gezegend met wijwater en met een handdruk van alle aanwezige bisschoppen gingen we op pad. Terug naar de school, bonnen opgehaald etc, waarna we vertrokken voor de wandeling naar het park-terrein campus misericordiae, een groot weiland buiten de stad. Een wandeling van zo'n 9 kilometer lopen in de toch wel warme zon....zweten geblazen dus.
We naderden het terrein en kregen een maaltijdpakket, waar we lang voor in de rij -en zon- moesten staan. Op het terrein zelf gingen we naar het ons toegewezen vak, bij het hek, wat wel betekende dat we geen scherm en ook geen liturgische verhoging konden zien, maar.... rond 18.45 uur reed wel de paus vlak voor ons langs, onder grote begeleiding van politie uiteraard. De sensatie is groot!
Bij de uitstalling van het allerheiligste was men stil.... indrukwekkend...., aan de kaarsjesparade werd uitgebreid meegedaan. Daarna hebben we zowel de paus als onze bisschoppen weer uitgezwaaid en toen...babbelen, wat drinken, muziek...en toch gaan slapen...!
Rita Schoolenberg
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley